به نقل از ساینس، پیشرفت در فناوری چاپ سه بعدی به محققان پزشکی اجازه داده تا ناممکن‌ها را ممکن کنند و رباط و تاندون انسان را چاپ کنند.
این نوآوری حاصل تلاش مهندسان زیست‌پزشکی دانشگاه یوتا(Utah) است. فرآیند جدید می‌تواند به بیماران مبتلا به آسیب تاندون و رباط کمک کند تا زودتر بهبود یابند یا به طور کامل بافت جدیدی برای بیمار فراهم کند.
تحقیق و توسعه این پروژه دو سال زمان برد. مهندسان سلول‌های بنیادی را از چربی بدن بیمار گرفته و آنها را بر روی یک لایه هیدروژل چاپ کردند. این هیدروژل به رشد سلولی در آزمایشگاه کمک می‌کند و یک رباط یا تاندون را در این فرآیند تشکیل می‌دهد. سپس این بافت جدید به ناحیه آسیب دیده وارد می‌شود.
چاپ موفقیت‌آمیز رباط‌ها و تاندون‌های بدن کار بسیار دشوار و مهمی است، زیرا به دلیل نزدیکی به استخوان و عضله از سلول‌های مختلف در الگوهای مختلف تشکیل شده‌اند.
پروفسور رابی بولز، استادیار زیست پزشکی دانشگاه یوتا گفت: این دستاورد اجازه خواهد داد که بیماران بتوانند بافت‌های جایگزین را بدون جراحی‌های اضافی و بدون نیاز به برداشت بافت از دیگر قسمت‌های بدن، دریافت کنند.
وی افزود: تکنیک ما به شیوه‌ای بسیار کنترل شده، الگو و سازمان سلول‌هایی که قبلا با فناوری‌های قبلی امکان ایجاد آنها نبود را ایجاد می‌کند که به ما اجازه می‌دهد تا به طور مشخص، سلول‌ها را آنجایی که می‌خواهیم قرار دهیم.
برای دستیابی به این سطح از کنترل، محققان با یک شرکت به نام "Carterra Inc" همکاری کرد تا یک راه حل سفارشی ایجاد کند. این شرکت به محققان کمک کرد تا یک چاپگر سه بعدی مخصوص بسازند.
پارگی رباط و تاندون نه تنها آسیب‌های دردناکی هستند، بلکه درمان آنها نیز دشوار است. بافت‌های جایگزین برای کسانی که نیازمند آن هستند اغلب از دیگر نواحی بدن بیمار یا یک جسد تامین می‌شود. با این حال، خطر پس زدن رباط جسد بیشتر است.
محققان یوتا معتقدند که چاپگر سفارشی آنها می‌تواند پیچیدگی‌ها و عوارض جانبی مرتبط با پیوند را کاهش دهد و سرعت بهبودی بیمار را افزایش دهد.
محققان گزارش کردند که بیشترین و موثرترین استفاده از این فناوری در درمان رباط‌ها، تاندون‌ها و دیسک‌های ستون فقرات آسیب دیده خواهد بود. با این حال، بولز در بیانیه‌ای اذعان کرد که این چاپگر به معنای واقعی کلمه می‌تواند برای هر نوع برنامه مهندسی بافت استفاده شود.
گام بعدی تیم این است که این فرآیند چاپ نوآورانه سه بعدی را به کلیه اعضای بدن تعمیم دهند، چیزی که سال‌ها در پی آن بوده‌اند.
محققان نتایج خود را در شماره اخیر مجله مهندسی Tissue Engineering منتشر کردند.
منبع: ایسنا
