به نقل از اسپیس، ناسا کمتر از یک هفته دیگر مأموریت علمی بعدی خود، یعنی فضاپیمای کاوشگر خورشیدی "پارکر"(ParkerSolar Probe) را به فضا پرتاب خواهد کرد که در نهایت به نزدیکترین فاصله بشر به خورشید خواهد رسید.
اگر همه چیز بر اساس برنامهریزی پیش رود، این کاوشگر در صبح روز 11 اوت از ایستگاه پرتاب نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا، سوار بر یک موشک سنگین "دلتا IV" اتحادیه پرتابهای آمریکا پرتاب خواهد شد.
پنجره پرتابی 45 دقیقهای این کاوشگر از ساعت 12:15 بعدازظهر به وقت تهران باز میشود. شما میتوانید این پرتاب را به صورت زنده در سایت Space.com تماشا کنید.
برای رسیدن به خورشید، پارکر نیاز دارد به سرعت از زمین جدا شود. از این رو، از موشک قدرتمند "دلتا" که پس از موشک "فالکون هوی" شرکت اسپیسایکس، دومین موشک قدرتمند دنیا است، استفاده میشود.
هنگامی که این فضاپیما زمین را ترک کند، در یک مانور به منظور کمک گرفتن از جاذبه سیاره زهره(ونوس)، به دور آن خواهد چرخید که موجب کاهش سرعت پارکر و کنترل دقیق آن برای رسیدن به خورشید میشود.
کمک گرفتن از گرانش زهره برای تاریخ 2 اکتبر برنامهریزی شده است و کاوشگر را در مسیری قرار میدهد تا در 5 نوامبر به اولین نقطه نزدیک به خورشید برسد.
این ماموریت 24 بار مدار را طی میکند که طی 7 سال انجام میشود و به تدریج فضاپیما به خورشید نزدیک و نزدیکتر میشود.
مقامات ناسا میگویند: در نهایت در نزدیکترین نقطه ممکن در سال 2025، کاوشگر خورشیدی پارکر به شش میلیون کیلومتری سطح خورشید خواهد رسید که به حدی نزدیک است که در واقع در اتمسفر فوقالعاده داغ خورشید به نام تاج خورشیدی(کرونا corona) پرواز خواهد کرد.
این فضاپیما به لطف تلاش چندین ساله مهندسان برای طراحی یک سپر حرارتی قدرتمند، طی سالهای ماموریت خود در گرمای فوقالعاده زیاد اتمسفر خورشید زنده میماند.
این سپر نه تنها وزن زیادی به فضاپیما اضافه نمیکند، بلکه ابزار تعبیه شده روی فضاپیما را در محدوده دمای 30 درجه سانتیگراد نگه میدارد.
همینطور که پارکر در حال گردش در مدار خود است، این ابزارها برای حل 3 راز علمی اصلی درباره خورشید به کار گرفته میشوند؛
چرا جو خورشید داغتر از سطح خورشید میشود؟
شرارههای خورشیدی حاوی ذرات باردار که در فضا منتشر میشوند، چگونه متولد میشوند؟
چه چیزی موجب انفجارهای غولپیکری میشود که دانشمندان آن را "خروج جرم از تاج خورشیدی" مینامند؟
پاسخ این سوالات برای درک دانشمندان از چگونگی کارکرد ستارههای دیگر، بسیار مهم است.
پارکر همچنین باید دانشمندان را در درک و پیشبینی خطرات زندگی در نزدیکی یک ستاره کمک کند.
فعالیت خورشیدی میتواند ارتباطات ماهوارههای ناوبری اطراف زمین را مختل کند و حتی شبکههای برق را در سطح سیاره از کار بیاندازد.
تاریخ پرتاب 11 اوت بالاخره پس از چندین تاخیر، از جمله یکی به علت تست نرمافزاری و دیگری به دلیل وجود یک قطعه کوچک فوم در نوک موشک، تعیین شده است.
پنجره اصلی پرتاب این فضاپیما از 31 ژوئیه باز شده است و قرار بود در 19 اوت بسته شود، اما ناسا آن را تا 23 اوت به تعویق انداخت.
منبع: ایسنا