استفاده از آفت‌کش‌ جلوی صادرات محصولات کشاورزی خاورمیانه به اروپا را می‌گیرد

با این‌حال، آفت‌کش‌های مورد استفاده این کشاوزان توسط کارخانه‌های اروپایی و آمریکای شمالی تولید شده است.

سمیر محدین، کشاوز اهل اردن به شبکه خبری ان‌بی‌سی می گوید که مجبور شده است گوجه‌فرنگی‌هایش را به حال خود رها کند تا در زمینش خراب و فاسد شوند چرا که بدون داشتن مشتری از عهده هزینه برداشت محصولات برنمی‌آید.

این کشاوز توضیح می‌دهد که خشکی آب و هوا، او را مجبور به استفاده هر چه بیشتر از کودهای شیمیایی و آفت‌کش کرده است و به همین نسبت مشتریان خارجی اشتیاق کمتری برای خرید محصولاتش دارند.

از سوی دیگر، از زمان آغاز جنگ در سوریه، کشاورزان اردنی دیگر نمی‌توانند محصولات خود را به کشور همسایه خود صادر کنند.

ژول پرتی، یکی از محققان دانشگاه اسکس که درباره آفت‌کش‌ها در کشاورزی مطالعه می‌کند معتقد است که استفاده از آفت‌کش‌های شیمیایی در جهان رو به کاهش نخواهد رفت چرا که کشاورزان ترجیح می‌دهند با استفاده از این آفت‌کش‌ها راحت‌تر از شّر آفت‌ها و بیماری‌های محصولات کشاورزی خلاص شوند.

به گفته آقای پرتی، سالانه ۷.۷ میلیارد پوند فرآورده‌های شیمیایی در کشاورزی به کار می‌روند.

ایالات متحده آمریکا، چین و آرژانتین بزرگترین مصرف‌کنندگان آفت‌کش‌های شیمیایی هستند.

بر اساس تحقیقی که دانشگاه هانور آلمان سال گذشته منتشر کرد، کشورهای خاورمیانه و آفریقایی شمالی از نظر جغرافیایی گزینه مناسبی برای صادرات محصولات و مواد غذایی به کشورهای اروپایی محسوب می‌شوند اما به علت رعایت نکردن استاندارهای اروپایی، نمی‌توانند محصولات خود را به این قاره صادر کنند.

بیشتر این کشورها، آفت‌کش‌های شیمیایی را خود تولید نمی‌کنند. کشاورزان معمولا این فرآورده‌های شیمیایی را از کشورهای غربی، هند یا چین وارد می‌کنند.

استاندارهایی جهانی در زمینه کشاورزی و محصولات غذایی وجود دارد اما بسیاری از کشورها، استاندارهای سختگیرانه‌تری را به صورت ملی اعمال می‌کنند.

به عنوان مثال، آفت‌کشی با نام كلوربيريفوس که به صورت گسترده در اردن مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حال ممنوع شدن در ایالات متحده آمریکا است.

شرکت‌های شیمیایی که در کشورهای غربی آفت‌کش تولید می‌کنند، به علت هزینه میلیون‌ها دلار برای تولید آفت‌کش‌هایی با استاندارد بالا، از حق انحصاری برخوردارند. در نتیجه، کشورهایی که از قوانین سفت و سختی برای محافظت از این حقوق انحصاری برخوردار نیستند، نمی‌توانند این محصولات را وارد کنند.

به این ترتیب، آفت‌کش‌های شیمیایی محدود وارد این کشورها شده و کشاورزان مجبور به استفاده از آن‌ها هستند.

علاوه بر این، تفاوت‌های آب‌ و هوایی، کشاورزان کشورهای خاورمیانه را مجبور به استفاده از نوعی از آفت‌کش‌ها می‌کند که در آمریکا و کشورهای اروپایی، استفاده نمی‌شود.

پخش‌کنندگان محلی آفت‌کش‌ در این کشورها، به کشاورزان اطلاعات تکمیلی را نمی‌دهند. به عنوان مثال، نمی‌گویند استفاده از این آفت‌کش منجر به افزایش ماده x در محصولات کشاورزی می‌شود و کشورهای اروپایی به علت باقی‌مانده این ماده در محصولات برداشت شده، این محصولات را وارد نمی‌کنند.

علاوه بر این، استفاده از برخی آفت‌کش‌ها منجر به آسیب‌های جبران ناپذیر به محیط زیست می‌شود.

استفاده از نونیکوتین‌گون‌ها -آفت‌کش حشره‌کش- در دهه گذشته در اروپا و آمریکا، منجر به کاهش بیش از انداره حشره‌های گرده‌افشان از جمله زنبور شده است.

گزارشگر ویژه سازمان ملل سال گذشته با انتشار گزارشی خواستار اعمال قوانین و چارچوب مقررات جهانی سخت‌تری برای استفاده از آفت‌کش‌ها در کشاورزی شد.

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در همین راستا برنامه‌هایی را برای آگاه کردن کشاورزان در کشورهای مختلف و آموزش شیوه‌های جدید کنترل آفت‌کش‌ در کشاورزی برگزار می‌کند.