محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا با برسی اسپرمهای ۳۴ مرد بالغ که برخی از آنان در کودکی قربانی آزارهای جسمانی و روانی مختلفی بودند دریافتهاند که آثار آزارها در۱۲ نقطه از دیانای (ماده وراثت سلولی) آنها ثبت شده است؛ مسالهای که با نام متیلاسیون دیانای شناخته میشود.
برای درک بهتر این مساله میتوان دیانای را به یک لامپ تشبیه کرد و متیلاسیون کلیدی است که میتواند میزان روشنایی آن را تغییر دهد.
در این تحقیق نشان داده شد که میزان تغییرات در دیانای مردانی که مورد سواستفاده قرار گرفتهاند ۲۹ درصد بیشتر مردانی است که در کودکی آزار ندیدهاند.
متیلاسیون دیانای باعث ایجاد تغییرات مستقیم در ژنها نمیشود اما الگوی بیان آنها را تغییر داده و نیز میتواند به نسلهای بعدی منتقل شود.
پژوهشگران بر این باورند که این موضوع سبب بروز تغییراتی در رفتار افراد میشود؛ با این حال آنان گفتند هنوز نمیدانند که این مساله چگونه میتواند بر روی سلامتی آنها در دراز مدت اثر بگذارد.
به دلیل عدم دسترسی آسان به تخمکهای زنان، این تحقیق تنها بر روی مردان انجام شده است. با این حال دانشمندان بر این باورند که این مساله میتواند بر روی زنان اثر مشابهی ایجاد کند و از آنجایی که دختران خردسال بیش از پسران قربانی انواع آزارهای جسمانی و روانی هستند، تعداد بیشتری از زنان با مساله متیلاسیون در دیانای خود روبرو خواهند بود.
به همین دلیل این دانشمندان پیشنهاد کردهاند که تحقیقات مشابهی به طور وسیع بر روی دیگر مردان و زنان صورت گیرد تا ابعاد مختلف این مساله روشن شود.
پژوهشگران معتقدند که تحقیق بر روی این موضوع علاوه بر مسائل مربوط به سلامت میتواند در درک ابعاد حقوقی کودک آزاری مفید واقع شود. آنان میگویند که در آینده مراجع قضایی میتوانند با اندازهگیری این تغییرات در دیانای افراد مساله سوءاستفاده و آزار کودکان را با دقت بیشتری بررسی کنند.